Gerelateerde onderwerpen
Inleiding
Leptomeningeale metastasen (LM), uitzaaiingen van tumorcellen naar de zachte hersen- en ruggenmergvliezen of de subarachnoïdale liquor-ruimte, zijn een relatief zeldzame complicatie die steeds vaker gediagnosticeerd wordt. Bij solide tumoren treedt LM meestal laat in het ziektebeloop op en wordt vooral gezien bij patiënten met borstkanker, in wat mindere mate bij patiënten met longkanker en melanoom, maar is bij vrijwel elke maligniteit wel gerapporteerd. In de literatuur vermelde, meestal geschatte incidentiepercentages bij borstkanker- en longkankerpatiënten variëren tussen de 1 en meer dan 10.
Deze grote variatie is deels terug te voeren op verschillen in onderzochte groepen, zoals klinische studies en obductieseries. LM is berucht om de vaak snel progressieve en invaliderende symptomatologie, met indien onbehandeld een geschatte overleving van ongeveer 4-6 weken. In navolging van de succesvolle behandelingsresultaten bij LM van leukemie geldt ook voor solide tumoren als standaardbehandeling intraventriculaire chemotherapie, zo nodig in combinatie met lokale radiotherapie. Beoordeling van de effectiviteit van deze intensieve standaardbehandeling bij solide tumoren wordt bemoeilijkt door de grote verschillen in gerapporteerde behandelingsresultaten en het ontbreken van gecontroleerde studies naar het effect van verschillende behandelingsmodaliteiten. Naast onduidelijkheid over de effectiviteit blijkt in de literatuur ook geen eenduidigheid te zijn over de mate en ernst van complicaties van de gebruikelijke intraventriculaire behandeling van LM.
Onzeker is in hoeverre verschillende prognostische factoren, liquor-flowstoornissen en intensiteit van behandeling een rol spelen.
| Richtlijn Leptomeningeale metastasen |
|
Bron
www.oncoline.nl
