Home > Ziektebeelden > Traumatologie > Wervelkolom > CWK

Fractuur processus spinosus C2
Synoniem: spondylolisthesis v/d axis; Hangman's fracture)

Mechanisme

De schedel met C1 en het corpus van C2 (axis) bewegen als 1 geheel tov. de posterieure delen van C2 en de rest van de cervicale wervelkolom. Bij forse distractie en tegelijkertijd extensie kan een laesie ontstaan thv pasr interarticularis van C2. Paterson beschreef in 1890 voor het eerst deze lethale (!) fractuur. In 1913 wist men reeds dat als men, bij een ter dood veroordeelde, het touw juist onder de kin gefixeerde, de dood onmiddellijk intrad ten gevolge van traumatische spondylolisthesis van het wervellichaam van C2. De term Hangman’s fractuur werd echter pas in 1965 door Schneider geïntroduceerd, die voor het eerst de correlatie legde tussen deze ophangingen en bepaalde auto-ongevallen (kin op dashboard/stuur of met hoofd tegen ruit). Gardner suggereerde de meer chiquere naam “traumatische spondylolisthesis van de axis”.

 

Diagnose

  • Kans op overleving van initieel trauma is gering.
  • Locale (druk)pijn en stijfheid.
  • AP en laterale CWK en CT-scan. De retropharyngeal space is vergroot.
  • In 8-18% is er geassocieerd letsel aan de CWK elders, dus zet heel de wervelkolom op de plaat.

 

Classificatie (Pepin en Hawkins (1981)   

  • Type 1  geen dislocatie van de posterieure elementen.
  • Type 2  dislocatie van de posterieure elementen en wervellichaam van C2.


Behandeling

HALO tractie gevolgd door Miami brace.


Bron

  1. Letsels van het steun- en bewegingsapparaat. 1ste editie. Van der Werken 2000.
  2. Rockwood fracture in Adults. 5de editie. Buchholz en Heckman 2001.
  3. Het protocol letsels van het steun- en bewegingingsapparaat. Traumaregio Oost UMCN Radboud 2006.
  4. Wheeless CR. Wheeless' Textbook of Orthopaedics 2007.
Laatste update: 30-01-2014